Het Rode Huis

Ik doe niet aan goede voornemens. Niet op lange termijn. In de trant van 'In 2015 ga ik of stop ik of doe ik of weiger ik nog' en zo veel meer. Wél neem ik mij 's avonds de dag van morgen voor. En zo rijden we één van de laatste dagen in 2014 richting Assen. Drents Museum, expositie Kazimir Malevich.

Na binnenkomst in één van mijn favoriete musea wordt lief meteen de expositie ingezogen en is de komende anderhalf uur niet aanspreekbaar. Het is druk in de zaal waar ik een jaar geleden nog 'De Sovjet Mythe' zag. Ook daar hing Malevich. Ik vind zijn werk mooi, maar met mate. Vanaf een bankje bekijk ik de observerende museumbezoekers. Een veelal ouder publiek schuifelt ingetogen langs de schilderijen. Ontspannen en geïnteresseerd. Ik praat graag. Benieuwd naar wat mensen boeit start ik een willekeurig gesprek met een keurige dame in een dito mantelpakje. Haar ogen glanzen wanneer zij vertelt over een andere expositie in het museum: 'Kostbare eieren uit het Tsarenrijk'. Niet geïnteresseerd. Ik.

Onrust neem wat toe. Ik excuseer me, sta op en loop de ruimte in waar werk hangt uit Malevich's figuratieve periode (1928 - 1934). Word daar toch 'gepakt' door een aantal werken. Als zijn 'vrouwenfiguur' en 'boeren'. Dan wil ik verder. Het museum in. Genieten van de prachtige ruimten, hallen, vloeren en glas-in-lood-ramen van het gebouw. Op zoek naar lief, valt mijn oog op 'Het rode huis' (1932). Klik. Foto. Heb ik.

Die foto is niet genoeg. De kracht van mijn dromen, huis aan zee met uitzicht op zee. Dat oneindige, waar alles mogelijk lijkt, vertaalt zich niet via een foto. Koop voor lief aan de vooravond van 2015 een kunstkalender van Malevich. Ook daar staat 'Het rode huis' paginagroot bij de maand september. Het is nog niet eens januari. Maar het papier glanst teveel. De dikke lagen en gebarsten verf, waardoor het huis van het doek afknalt zie ik niet.

Eergisteren nam ik mij gisteren voor. Dat ik niet ga wachten tot het september is. Pak de schildersezel, doek en de kist met kwasten en verf. In twee uurtjes staat het huis op het canvas. Acryl. Droogt snel. 's Avonds hangt mijn eigen Malevich al aan de muur.

Vanaf de bank observeer ik mijn creatie. Ik moet toegeven, ook dit huis knalt niet de kamer in zoals ik graag had gehoopt. Malevich valt niet te overtreffen. Maar het is er wel, dat huis. In mijn huis. En terwijl ik kijk, denk ik na over het nieuwe jaar en voornemens. Laat mij maar schrijven MijnMoment2014) Wie weet ooit nog wel eens in een rood huis, daar ergens aan zee...

De expositie: Kazimir Malevich - De jaren van de figuratie duurt nog tot 15 maart 2015 en is te zien in het Drents Museum Assen